Mączniak rzekomy

Z Winogrona.org

(Różnice między wersjami)

Wersja z 20:19, 17 cze 2014

Mączniak rzekomy (łac. Plasmopara viticola) to choroba grzybowa, rozwijająca się na zielonych częściach roślin: pędach, kwiatostanach i owocach. Rozwojowi choroby sprzyja wysoka temperatura powietrza oraz duża wilgotność.

Objawy

Na górnej stronie młodych liści pojawiają się okrągławe lub owalne, żółtooliwkowe, tłuste plamy. Od spodu, w miejscu plam, widoczny biały nalot -- grzybnia. Porażone miejsca, w sprzyjających warunkach, szybko się powiększają, z czasem brunatnieją i mogą się wykruszać. Na starszych liściach pojawiają się żółte plamy, ograniczone nerwami -- powstaje coś w rodzaju mozaiki. Na pędach porażenie mączniakiem rzekomym objawia się w postaci ciemnobrunatnych plam, zaś porażone kwiatostany ciemnieją i opadają. Na jagodach w pierwszym okresie pojawia się nalot, następnie więdną, przybierając postać brunatnych mumii.

Wierzch liścia, początek infekcji. Foto: Space99	Spód liścia, początek infekcji. Foto: Space99
Liść po infekcji i oprysku interwencyjnym (Ridomil). Foto: Gbed

Zwalczanie

Stosowanie odpowiedniej agrotechniki: usuwanie źródeł zakażenia (suchych, opadłych liści, które należy jesienią wygrabić i spalić), wysokie formowanie krzewów, odpowiednie cięcie i systematyczne odchwaszczanie gleby. Ochrona chemiczna porażonych krzewów jest trudna, najczęściej udaje się jedynie zatrzymać rozwój choroby.

Do oprysku można stosować jeden z preparatów zawierających mankozeb (np. RIDOMIL GOLD MZ Pepite 67,8 WG lub Dithane). Lepsze w działaniu są odpowiedniki tych preparatów, zawierające w składzie tlenochlorek miedzi (np. Ridomil Plus, Sandofan C) -- niestety, preparaty są niedostępne w Polsce. Po 10-14 dniach oprysk należy powtórzyć. Profilaktycznie można stosować dwa opryski wiosenne przy użyciu Dithane (lub Folpan): przed i po kwitnieniu, a później opryski Miedzianem.